Onmiddellijk reageerde Vias Institute bij monde van Stef Willems die dit voorstel zo snel als mogelijk naar de prullenbak wenst te zien verdwijnen, liefst vandaag nog.
En gelijk heeft hij. Hoe kan je zulk voorstel rijmen met de grote inspanningen die worden geleverd om de verkeersveiligheid steeds weer te benadrukken?
Wie dronken een wagen bestuurt, bedient een moordwapen.
Wie dronken een fiets berijdt, is een ongeleid projectiel.
Dit zijn de woorden van Politierechters die dagelijks de malheurs van bovenmatig drankgebruik moeten beoordelen.
Ook niet vergeten dat je je als dronken fietser zeer kwetsbaar opstelt: evenwicht ontregeld, remmingen vallen weg, .......
Al lijkt dit voorstel van meneer de burgemeester eerder een zichzelf ‘in de schijnwerpers plaatsen’ in politiek rustige tijden.
Hij of zijn medewerkers moeten toch het bestaan weten van artikel 38§7 WvW in werking sinds 01/10/2017 dat stelt dat ‘de rechter niet verplicht is om het verval van het recht tot het besturen van een motorvoertuig uit te spreken en het herstel in het recht tot sturen afhankelijk te maken van examens of onderzoeken, indien de overtreding werd begaan met voertuig dat niet aanmerking komt voor de vervallenverklaring’, de fiets dus.
M.a.w.de politierechter beschikt reeds over dit artikel om zijn bestraffing te milderen op basis van de concrete omstandigheden van de zaak.
Enkel de uit te spreken geldboete is onderhevig aan de gestelde betichting van intoxicatie of dronkenschap, in casu 200€x8=1.600€, maar ook hier beschikt de politierechter over de mogelijkheid tot voorwaardelijke geldboetes.
Conclusie: een maat voor niks en een slecht signaal.