Over aangepaste snelheid en wederzijds respect
Wederzijds respect tussen fietsers en andere weggebruikers, begrip hebben voor elkaars (niet altijd evidente) verkeerssituatie, zijn kernbegrippen om wederzijdse frustraties sterk te ondermijnen.
Zo maakte ik vanochtend een trip in de heuvels van de Provence en gaf ik in - een van vele onoverzichtelijke bochten voorziene beklimming - het achteropkomend verkeer een teken dat voor mij en voor hen de weg vrij was. Een duimpje, een kort claxonneren of de beide pinkers aanzetten, was het resultaat.
En zo is fietsen, veelal tof en onderhoudend, echt fietsplezier.
Zintuigen
En ja, wat de snelheid betreft, citeerde Fietsberaad Vlaanderen op haar LinkedIn-pagina Jan Gehl die op het Europees Fietscongres te Ljubljana (Slovenië) stelde: ‘de zintuigen van de mens werken het best aan een trage snelheid, zoals bij wandelen, en je dus het meeste opvangt. Bij fietsen gaat dat ook nog, maar te hoge snelheden op het fietspad zetten de fietscultuur van binnenuit onder druk en dat is geen goed teken. Fietsen maakt deel uit van het publieke leven als het aan een trage snelheid gebeurt, anders in het transport’.
Iets om over na te denken...
Laat ons het houden bij ‘aangepaste snelheid’ en we zijn goed op weg.
Check mijn bijdrage in Het Laatste Nieuws.
19/06/2022